بازتاب گل نرگس و گل لاله در دوبیتی های بومی مازندران

از دیر زمان گلهای رنگارنگ از جهت زیبایی و عطر خوش مورد توجه بشر قرار گرفته است. اشعار شاعران ایران زمین بهحقیقت گلریز وعطرآمیزاست و دلیلش آناست که مردم ایران از دوران کهن به گل و پرورش آن علاقه خاصی داشتند.در میانقالب های شعری دوبیتی، صمیمی ترین و نزدیک ترین قالبی است که هم سراینده و هم مخاطب به آسانی با آن ارتباط برقرارمی کند. در بومی سرودها میتوان با آداب و رسوم، عقاید، افسانه ها، باورها و تداوم حیات اجتماعی مردمان در هر دوره ای باویژگیهای زیستی، جغرافیایی و فرهنگی خاص آن دوره آشنا شد. در منطقه سرسبز مازندران، گل جایگاه و اعتبار خاصی دارد.شاعران بومی مازندرانی با الهام از طبیعت اطرافشان، اندیشههای اجتماعی، عاشقانه و عارفانه خود را بیان میکنند. این پژوهشقصد دارد تا با روش توصیفی تحلیلی، بازتاب گل نرگس و گل لاله را در دوبیتیهای بومی مازندران بررسی کند. از میان گل - -های متعدد، گل نرگس با ۳۰ دوبیتی و گل لاله با ۲۶ دوبیتی در میان اشعار مشاهدهشدهاست. شاعران خوش ذوق مازنی،ضمن اشاره به گل نرگس، به مفاهیمی همچون: عطر و زیبایی گل نرگس، ارتباط گل نرگس و چشم معشوق، ارتباط گلنرگس(چشم) و گل سرخ (صورت) معشوق و چشم براهی گل نرگس اشاره می کند. همچنین تشبیه گل لاله به صورت سرخمعشوق، دیدن معشوق در دشت لاله زار و تشبیه دل خونین عاشق به رنگ سرخ از موارد حائز اهمیت در این بررسی است.اینگونه اشعار با بنمایههای اجتماعی، تعلیمی و عاشقانه و گاه با مفاهیم گمشدهای همانند: درد عشق، غم غربت و انتظار برایرسیدن به آمال و آرزوها همراهاست