تاثیر تلفیق ادبیات و فرهنگ، هنر و فن بیان ادبی- هنری براساس علقه ادبی دراخلاق مداری انسانی

ادبیات زیر بنا و پایه تمام رشته های علوم انسانی است، از این رو در فرآیند یادگیری ادبیات، آثار ادبی و فن بیان پا به عرصهمی گذارد و گسترش می یابد. هنر و ادبیات شاخه ای از مهارت های فن بیان است که سخن را در ارائه آن به دیگران زیباتر وتاثیر گذارتر نشان می دهد. داشتن فصاحت و بلاغت در هنگام بیان مطلب یکی از مهمترین هنرهایی است که هر شخص سخنرانباید داشته باشد. پس جذابیت بیان و گفتار مستلزم داشتن ادبیات قوی و گیرایی است که برخوردار از انواع فنون ادبی باشد.استفاده از فنون ادبی و هنر در ارتباط با دیگران باعث ایجاد روابط فرهنگی می شود و نقش بسزایی را در اخلاق مداری انسانها بر عهده می گیرد. طبق بررسی های صورت گرفته، علم افزایی و بالا بردن سطح کیفی دانش و علوم مختلف باعث ایجادارتباط صمیمی با دیگران می شود، همچنین شخص با اعتماد به نفس بیشتر سخنان خود را ارائه داده و تاثیرات زیادی درمخاطبان ایجاد می کند که این یکی از توانمندی های هنری فرد می شود و ذهن روشن و دید مثبتی را نسبت به مسائل اطرافخود کسب می کند. بنابراین ادبیات در جهت خودشکوفایی ذهنی و احساسی با بروز کلمات شایسته در بیان علاوه بر بالا بردنسطح علمی وهنری باعث ایجاد رابطه صمیمی و اخلاق مداری انسان در جامعه می شود و اینگونه تاثیر ادبیات و هنر و فرهنگبه خوبی در بیان احساسات نمایان می شود.از این رو پژوهش حاضر به شیوه کتابخانه ای و با روش توصیفی- تحلیلی به بررسیتاثیر تلفیق ادبیات و فرهنگ، هنر و فن بیان ادبی- هنری براساس علاقه ادبی در اخلاق مداری انسانی پرداخته است و دربردارندهمضامینی چون؛ ادبیات، آثار ادبی، جذابیت های کلام و متن ادبی، ادبیات جدی و هنرمندان هنرمندانه، فرهنگ ادبی، تلفیقفرهنگ و ادبیات، هنر و عجین بودن آن با فرهنگ، ادبیات، مولفه ای هنری و انگیزه بخش، جنبه های مختلف زبان و ادبیاتفارسی، پیوند تلفیقی و آمیخته هنر با ادبیات، نقش و تاثیر فرهنگ ناب و کامل اسلامی بر اندیشه و نگرش، اهمیت به فنبیان،فن بیان متاثر از ادبیات و فرهنگ غنی در راستای اخلاق مداری می باشد.