بررسی تاثیر آموزش های ضمن خدمت درتوانمند سازی آموزگاران شهر ابهر

مقاله حاضر با طرح این فرض که آموزش ضمن خدمت کارآیی نیروی انسانی را افزایش می دهد در قالب فرضیه اصلی پژوهش خود در اداره آموزش وپرورش شهر ابهر به طرح چند فرضیه فرعی می پردازد. فرضیه هایی که تاثیر آموزش ضمن خدمت بر مهارت های شغلی نیروی انسانی، مهارت های مدیران و رضایت شغلی آموزگاران را نیز مورد توجه قرار می دهد. آموزش ضمن خدمت یکی از موثرترین ابزارهای مدیران برای مقابله با تغییرات محیطی بوده و ضامن ارایه مناسب خدمات، بخصوص در سازمان های خدماتی و دولتی می باشد که چنانکه منظم و هدفمند و در راستای نیازهای واقعی کارکنان تدوین و اجراء شود، نه تنها عملکرد کارکنان و سازمان را بالا می برد، بلکه بهبود مهارت های مدیران و افزایش رضایت کارکنان و ارباب رجوع را نیز در پی خواهد داشت. روش تحقیق بکار گرفته شده از نوع میدانی بوده و ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات، علاوه بر منابع کتابخانه ای و مشاهده، استفاده از مصاحبه و پرسشنامه می باشد و تنها اطلاعات حاصل از پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جامعه آماری تحقیق عبارت است از آموزگاران مدارس شهرستان ابهر که طی سال های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱ در دوره های آموزش ضمن خدمت شرکت داشته اند. به منظور مقایسه افراد و تعیین اثر دوره ها، پرسشنامه های مورد نظر در میان ۸۵ نفر آموزش دیده و نیز ۸۵ نفر از افراد آموزش ندیده توزیع گردیده و این افراد به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. ضمن اینکه، فرضیه های پژوهش براساس اطلاعات دریافتی از گروه آموزش دیده انتخاب گردیده است. در پایان، تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پرسشنامه های دریافتی با استفاده از روشهای آماری توصیفی انجام گرفته و نتایج حاصل از تحلیل های انجام شده نشان داده است که آموزش ضمن خدمت، عامل افزایش کارآیی، مهارت و رضایت شغلی آموزگاران مدارس شهرستان خرم دره بوده و در واقع، فرضیه های پژوهش با ۹۵% درجه اطمینان به تایید رسیده است.