بررسی شاخص های عملکرد اجتماعی مربیان تربیتی زن از نظر اولیاء دبیرستان های شهرستان داراب

این مقاله مبتنی بر پژوهشی توصیفی و از نوع پیمایشی است. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت عملکرد مربیان تربیتی زن در دبیرستان­های شهرستان داراب از جنبه علمی، مذهبی، الگو بودن، تعامل با دانش آموزان، اوقات فراغت و نگرش نسبت به آنان از نظر مدیران، معلمان و مربیان تربیتی بود. جامعه آماری در این پژوهش تمامی اولیاء دبیرستان­های زن شهرستان داراب بودند که با استفاده از نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. حجم نمونه مورد بررسی در این پژوهش۱۲۰ نفر بودند که با استفاده از جدول مورگان محاسبه شد. از این تعداد ۱۰۱ نفر در این مطالعه شرکت نمودند. داده­های این پژوهش متناسب با شاخص­های فوق با استفاده از یک پرسشنامه ۲۴ سئوالی گردآوری شدند. برای تامین اعتبار محتوایی پرسشنامه از منابع علمی موجود و نظر متخصصین موضوعی استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرنباخ برابر ۰.۸۶ برآورد گردید داده­های حاصل از این مطالعه با استفاده از شاخص­های آماری میانگین، انحراف استاندارد، چولگی و آزمون های تی، تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که؛ مربیان تربیتی ذیل شاخص­های عمل به وظایف، وضعیت علمی، رضایتمندی، دادن اطلاعات مذهبی و نگرش، به ترتیب با ۰.۲۴۵، ۰.۱۸۲، ۰.۱۷۵، ۰.۰۹۳ و ۰.۰۱۳ میزان چولگی، ارزیابی پایینی را به خود اختصاص داده­اند. این نتایج در سطح (P<۰.۰۰۰) معنادار می­باشند. هم­چنین از جنبه علمی بودن، مدیران ارزیابی مثبت­تری از عملکرد مربیان در این زمینه نسبت به خود مربیان داشته­اند (P<۰.۰۲۵).