نگاه مشترک ابن عربی و مولوی (درباره ی منزلت حقیقی زن در خلقت)
محل انتشار: فصلنامه زن و جامعه، دوره: 5، شماره: 18
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 59
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JZVJ-5-18_005
تاریخ نمایه سازی: 29 بهمن 1402
چکیده مقاله:
از نگاه عارفان همهی موجودات در عالم هستی مظاهر اسماء الهی اند؛ بنابراین زن نیز ظرف وجودی اسمی از اسماء و صفات خداوند می باشد؛ عرفا نیز زن را مظهر اسم جمال، خالق و اسم رب میدانند؛ به ویژه ابن عربی دربارهی زنان، از آن جهت که آینهی جمال حق هستند نظری خاص دارد؛ وی پس از بیان حدیث نبوی: «حبب الی من دنیاکم ثلاث: النساء و الطیب و جعلت قره عینی فی الصلاه»، استدلال میکند که تاویل این سخن به نوعی بیانگر منزلت حقیقی زن بوده وحب زنان را کمال عارفان وحب الهی میشناسد. دراین مقاله سعی بر آن است که منزلت حقیقی زن از دیدگاه عرفان اسلامی و ادبیات عرفانی را تبیین و روشن نماید؛ ابن عربی بیشتر از هرکس به شان معنوی زن پرداخته است؛ این مقاله مطالبی از ابن عربی و شواهدی از «مثنوی» در باب منزلت زن را تحلیل میکند؛ سعی نگارنده این است که یکی از پیوندهای فکری مولانا با ابن عربی را در این خصوص به صورت توصیفی- تطبیقی روشن نماید.
نویسندگان
ذکیه فتاحی
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت،گروه بین رشته ای، مرودشت، ایران