تعیین بهترین نحوه اتصال گره ها در یک سازه فضایی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

از جمله جالبترین موارد بهینه سازی در سازه ها باید از تعیین بهترین توپولوژی (topology) یا نحوه اتصال گره ها، که شکل هندسی سازه را معین می کند، نام برد. با توجه به اینکه محیط حاصل یک فضای غیر پیوسته، متشکل از تعدادی گره و میله های ارتباطی می باشد. مدل ریاضی مسئله نیز غیر پیوسته بوده و روشهای متداول بهینه سازی که بر پایه استفاده از مشتق تابع و فیود نسبت به متغیرهای طراحی استوار می باشند. قابل استفاده نیستند. به همین دلیل از یک روش جدید بهینه سازی به نام الگوریتم ژنتسک استفاده می کنیم که دارای مخدودیتهای بیان شده نمی باشد.در این مقاله یک سازه فضایی به شکل یک نیم کره با موقعیت گره های معین و نحوه اتصال مجاز گره ها مورد بررسی قرار گرفته است که انتخاب مناسب ترین شکل حاصل جهت حداقل کردن وزن سازه مورد نظر می باشد. همچنین مقدار تنش در اعضاء بعنوان قید مسئله در نظر گرفته شده است.