تهدید، حمله و جنگ سایبری در حقوق بین الملل

استفاده از فضای سایبری برای دستیابی سریع و موثر به اهداف راهبردی، امروزه به ابزار جدید جنگی و مهم برای همه بازیگران دولتی و غیردولتی تبدیل شده است به همین سبب ماهیت توزیعی و تعاملی فضای سایبری، به همراه هزینه پایین ابزارهای پاسخ گویی عمل کرد موثر و حمله در فضای مجازی را افزایش داده است و به یکی از شیوه های نوین تخاصم درصحنه بین المللی تبدیل شده است. این نوع حملات که در بستر فضای سایبری صورت میگیرد بسیاری از معادلات سنتی حقوقی بین الملل را در بحثهای مربوط به حملات و جنگ مسلحانه به چالش کشیده است. در این پژوهش که به روش کتابخانه ای و تحلیلی و توصیفی به نگارش درآمده، باهدف ارائه راه حلی جهت خروج از این چالش بین المللی درصدد پاسخ گویی به این سوال است که آیا حملات سایبری را میتوان در ردیف حملات مسلحانه در نظر گرفت و نسبت به دفاع در مقابل آن اقدام کرد؟ با بررسی یافته موجود ازجمله منشور سازمان ملل متحد، نظریه دکترین، کنوانسیونهای بین المللی، این نتیجه حاصل گشته است که آثار مخرب حملات سایبری گاها بسیار مخربتر و کشنده تر از حملات مسلحانه و جنگهای دیگر است و آنچه در ماده ۵۱ منشور سازمان ملل در موضوع دفاع مشروع آمده، این امکان را برای جامعه بین الملل فراهم میسازد که حملات سایبری را در ردیف حملات مسلحانه قرار داده و برای انجام اقدامات پیش گیرانه جهت کاهش یا مقابله با آن چاره جویی نمایند.