سلامت روانی و جسمانی در نوجوانی: شاخص توده بدنی، آمادگی جسمانی و عزت نفس دختران و پسران

سلامت روانی و جسمی برای ارتقای کیفیت زندگی نوجوانان حیاتی است که نقش بسزایی در پیشرفت تحصیلی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شاخص توده بدنی (BMI)، آمادگی جسمانی و عزت نفس بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه دوم خراسان رضوی بود که تعداد ۲۲۲ نفر (۱۰۸ دختر و ۱۱۴ پسر) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها محاسبه BMI از طریق خودگزارشی، پرسشنامه آمادگی فعالیت بدنی و مقیاس عزت نفس روزنبرگ بکار رفتند. برای تجزیه و تحلیل نیز از میانگین و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۶ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین BMI و عزت نفس در هر دو گروه دختر و پسر و همچنین در کل نمونه رابطه منفی و معناداری وجود دارد (۰۱/۰>P). بین آمادگی برای فعالیت بدنی و عزت نفس در هر دو گروه و در کل نمونه رابطه منفی و معناداری وجود داشت (۰۵/۰>P). مقایسه ضرایب رگرسیون نشان داد که در گروه دختران شاخص توده بدنی و آمادگی فعالیت بدنی پیش بینی کننده منفی و معناداری برای عزت نفس هستند و شاخص توده بدنی سهم بیش تری در پیش بینی عزت نفس دارد. در میان پسران تنها شاخص توده بدنی (۲۱/۰-=β) پیش بینی کننده منفی و معناداری برای عزت نفس بود. در مجموع، رابطه بین مولفه های جسمی و روانی، ضرورت مداخلات متمرکز بر هر دوی این حوزه ها را برای پیشگیری از پیامدهای آتی برجسته می کند.