تعیین تاثیر مصرف حاد کافئین بر تغییرات پاسخ اکسایشی در سرم مردان سالم تمرین کرده ناشی از انجام یک جلسه تمرین مقاومتی آهسته

هدف این پژوهش تعیین تاثیر مصرف حاد کافئین بر تغییرات پاسخ اکسایشی در سرم مردان سالم تمرین کرده ناشی از انجام یک جلسه تمرین مقاومتی آهسته بود. ۱۶ نفر از ورزشکاران ۲۲ تا ۳۰ ساله ای که ۶ تا ۲۴ ماه سابقه تمرین ورزش مقاومتی داشتند به صورت تصادفی در دو گروه مکمل و دارونما جای گرفتند. آزمودنی ها با توجه به نوع گروهی که در آن جای داشتند، مکمل کافئین (۶ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) و شبه دارو (۶ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ) دریافت کردند. ۴۵ دقیقه بعد، آزمودنی های هر دو گروه تمرینات مقاومتی بسیار آهسته (ده ثانیه کانسنتریک و دو ثانیه اسنتریک) را در قالب ۱۰ تکرار بیشینه در هر نوبت اجرا کردند. نمونه های خونی جهت انجام آزمایش شمارش کامل سلول های خون، فعالیت ظرفیت ضداکسایشی تام (TAC) سرمی و تغییرات سرمی مالون دی آلدهید (MDA) یک روز قبل، بلافاصه بعد و ۲۴ ساعت بعد از جلسه تمرینی از آزمودنی ها گرفته شد. تجزیه تحلیل با استفاده از آنالیز وریانس با اندازه گیری مکرر ۴*۲ در سطح معنی داری ۰۵/۰p≤ انجام گردید. TAC و MDA مردان تمرین کرده ۲۴ ساعت پس از انجام یک جلسه تمرینات سنتی به ترتیب کاهش و افزایش یافت. مصرف حاد کافئین توانایی لازم جهت جلوگیری از افت غیرمعنی دار (TAC) به لحاظ آماری را ندارد. درحالی که مصرف حاد کافئین توانست از کاهش معنی دار MDA جلوگیری نماید. با تایید اثر کافئین در جلوگیری از افزایش MDA نقش مکمل گیری کافئین در جلوگیری از آسیب های اکسایشی متعاقب فعالیت مقاومتی مورد انتظار است.