شناسایی عوامل موثر بر تلفیق تکنیک اسکن برای مدل سازی اطلاعات ساختمان در پروژه های ساخت

مدل سازی اطلاعات ساختمان یک نمایش دیجیتالی از یک ساختمان یا زیرساخت است که به معماران، مهندسان و متخصصان ساخت و ساز کمک می کند، تا پروژه های ساختمانی را کارآمدتر طراحی، برنامه ریزی و مدیریت کنند. نیاز به ادغام تکنیک های مدل سازی اطلاعات ساختمان در پروژه های ساختمانی برای بالا بردن راندمان پروژه می تواند موثر می باشد، که در این بین برای بهبود راندمان از فناوری های مختلف می توان استفاده نمود، از همین رو در این پژوهش اقدام به بررسی تکنیک اسکن برای مدل سازی اطلاعات ساختمان در پروژه های درحال ساخت شده است. در این بین ابتدا بخش کیفی پژوهش که شامل مطالعات و استخراج فاکتورهای موثر از تحقیقات مرتبط پیشین است، آغاز شده که با اقدام به تایید و غربال عوامل با استفاده از روش دلفی فازی و با محوریت نظر خبرگان در دو فاز، تکمیل گردیده است. به منظور محاسبه میزان کفایت حجم جامعه آماری از آزمون کرویت-بارتلت استفاده شده و نتایج بدست آمده توسط افراد خبره مورد تایید قرار گرفته اند. براساس ضرایب استاندارد که شاخص پردازش داده های جمع آوری شده با ضریب ۰/۹۴، شاخص جمع آوری داده ها با ضریب ۰/۸۶، شاخص انتخاب لیزر اسکن بهینه با ضریب ۰/۷۹، شاخص استفاده از داده ها در مدلسازی با ضریب ۰/۶۸، شاخص بررسی نتایج با ضریب ۰/۶۴ و شاخص بازرسی کیفی با ضریب ۰/۵۹ را می توان اولویت بندی نمود. با بکارگیری عواملی همچون تهیه نقشه ای اولیه به منظور مدیریت برخوردها در روند جمع آوری داده ها و نمایش آنها در قالب نقشه های سیستم اطلاعات جغرافیایی و اقدام به مانیتورینگ دقیق از ابعاد و اجزای پروژه این امکان فراهم میشود تا طراحی و اجرای ساختمان با راندمان بالاتری انجام شود.