تبیین سرمایهی اجتماعی به عنوان اهرمی کلیدی در ارتقای اثربخشی تیمی

استفاده از تیم در سازمانها به منظور بهره مندی از هم افزایی موجود در کار تیمی و همچنین ایجاد ظرفیت جهت تطبیق هرچه بهتر سازمان با محیط، روندی است که در دو دههی اخیر شتاب فزایندهای به خود گرفته است. روندی که ضرورت پرداختن به پویایی های تیمی و انجام پژوهشهایی با هدف شناسایی عوامل موثر بر ارتقای اثربخشی تیم ها را بیش از پیش تبیین میکند. پژوهش حاضر به ارائهی مدلی در راستای تبیین عوامل ارتقادهندهی اثربخشی تیمی میپردازد که عبارتند از متغیرهای کلیدی حمایت سازمانی ادراکشده، رفتارهای شهروندی سازمانی و سرمایهی اجتماعی. در این راستا روابط میان متغیرهای ذکرشده در قالب مدلی مفهومی ارائه و به صورت همزمان آزمون شد. ابزار گردآوری داده پرسشنامه است و جامعهی آماری کارکنان شرکت مخابرات هستند. یافته ها حاکی از برازش مناسب مدل های اندازه گیری و مدل ساختاری پژوهش است و کلیهی روابط مفروض در مدل به جز رابطهی بین متغیرهای حمایت سازمانی ادراکشده و سرمایهی اجتماعی معنادارند. مدل برازش شده می تواند راهنمای مناسبی برای اقدام مدیران در جهت ارتقای اثربخشی تیمی باشد.