تبیین چارچوب روش شناسی تحقیق در مطالعات امنیت شهری

گسترش دانش آدمی و تکامل شناخت او درباره ویژگی ها و نقاط مجهول پدیده ها، ناشی از تکامل رویکردهای روش شناختی است. بنابراین یکی از مقولات مهمی که در حوزه مطالعات امنیت شهری لازم است به آن توجه ویژه ای صورت گیرد، تاکید بر چارچوب روش شناسی تحقیق است. این پرسش روش شناختی تعیین میکند که امنیت شهری را چگونه باید مطالعه کرد. لذا نقش روش شناسی به عنوان رابط یا جریان شناخت بین دو عنصر معرفت شناسی (عامل شناخت) و هستی شناسی (موضوع شناخت) در قلمرو مطالعات امنیت شهری حائز اهمیت است. بر این مبنا در فرایند تحقیق محققان با هدف شناسایی انواع چارچوب روش شناسی مطالعات امنیت شهری و ویژگی های آن دو سئوال محوری را مورد تاکید قرار داده اند. در سئوال نخست تبیین گردیده که انواع چارچوب روش شناسی تحقیق در مطالعات امنیت شهری کدامند؟ و در سئوال دوم محققان بر آن هستند تا بدانند چارچوب روش شناسی مطالعات امنیت شهری از چه ویژگی هایی برخوردار می باشند؟ به منظور پاسخگویی به سئوالات محوری تحقیق از روش مرور ادبیات با تمرکز بر دو رویکرد مرور روش شناختی و نظری استفاده شده است. محققان در پاسخ به سئوال نخست ، چارچوب مفهومی، فنی و اجرایی و در تبیین آن ویژگی هایی چون نظریه - مبنا بودن ، انعطاف پذیری، امکان پذیری و افزونگی را پیشنهاد می نمایند. در این چارچوب، روش شناسی تحقیق امنیت شهری اعم از کمی، کیفی و آمیخته با گزاره های فلسفی یا پاردایم های تحقیق بصورت کل گرا، جامع و یکپارچه در ارتباط قرار می گیرند