شاخص های فرهنگ سیاسی ایران در دفاع مقدس

فرهنگ سیاسی هر کشوری از ایستارهای مشخصه مردم آن نسبت به ویژگی های عمده نظام های سیاسی - اجتماعی که در درون مرزهای آن وجود دارد، سرشت و ماهیت نظام سیاسی، تعریف و تعیین شایدها و نشایدهای حکومت و نقش مشارکت های فردی و جمعی در حکومت تشکیل می یابد. جمهوری اسلامی ایران با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق بسیاری از شاخص های فرهنگ سیاسی را در جهت پیشبرد اهداف خود بازتولید نمود. این پژوهش در پی پاسخگویی به این سوال اصلی است که شاخص های فرهنگ سیاسی ایران در دفاع مقدس چه بوده است. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از مطالعات اسنادی، کتابخانه ای انجام گرفته است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که شاخص های مشارکت در انتخابات، اسطوره سازی، بیگانه هراسی، امر به معروف و نهی از منکر، تساهل و مدارا، حمایت از مستضعفان، شهادت طلبی، صدور انقلاب، غرب ستیزی، انتظار ظهور حضرت قائم(عج)، بسیج سیاسی، احزاب سیاسی، فضای امنیتی، تعصب گرایی و تقلید گرایی، جناح بندی و تشکل سازی، و عاملیت سیاسی نخبگان سهم بسزایی در دوران هشت سال دفاع مقدس و عبور ایران از این مقطع سرنوشت ساز در تاریخ داشته است.