طراحی با طبیعت: پیشرفت فضاهای سبز سه بعدی در معماری از طریق چارچوب هایی برای طراحی بیوفیلیک و پایداری

در گذار به یک محیط ساخته شده پایدارتر در دو دهه گذشته، "سبزسازی" معماری به عنوان یک رویکرد محبوب توجه گسترده ای را به خود جلب کرده است. با این حال، هنوز سوالات و تضادهای زیادی در مورد چگونگی طراحی با "طبیعت" و کمک به پایداری وجود دارد. علاوه بر این، کاوش در نمونه های ساخته شده نادر است و فضاهای سبز سه بعدی (۳ بعدی) در ساختمان ها اغلب نادیده گرفته می شوند. بنابراین، «جیب های سبز» (فضاهای سبز سه بعدی) را به عنوان گونه شناسی متمایز از سقف ها و دیوارها/نماهای سبز دو بعدی معرفی می کنیم. ما از یک رویکرد ترکیبی برای مطالعه دو مورد (اراسموس MC و هتل جاکارتا) استفاده می کنیم که شامل ۱۲ مصاحبه نیمه ساختاریافته با سهامداران مختلف، تجزیه و تحلیل اسناد طراحی و مشاهده سایت است. ما یک بازتاب انتقادی (یک چارچوب) در مورد تاثیرات "معماری سبز" بر پایداری از مزایای بدون بسته بندی ایجاد می کنیم و یک چارچوب طراحی بیوفیلیک را برای تجزیه و تحلیل طراحی با "طبیعت" در عمل معماری اتخاذ می کنیم. این یافته ها نشان می دهد که جیب های سبز به ادغام تجربیات متعدد «طبیعت» در ساختمان ها و توسعه معماری پایدار کمک می کنند. طراحی جیب های سبز با قابلیت دید، دسترسی، و ویژگی های فضایی (مانند چشم انداز و پناهگاه، پیچیدگی سازمان یافته، خطر و رمز و راز) «طبیعت» کیفیت ساختمان را بهبود می بخشد. علاوه بر این، ما توصیه های طراحی را برای پیشبرد طرح های جیب سبز ارائه می کنیم و پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده ارائه می کنیم.