تحلیل تاریخی تعالیم امام هادی(ع) بر اساس نظریه پخش با تاکید بر زیارت غدیریه و زیارت جامعه کبیره
محل انتشار: دوفصلنامه تاریخ اهل بیت، دوره: 3، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 34
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JTB-3-4_004
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1402
چکیده مقاله:
امام هادی(ع) با توجه به شرایط زمانه خویش برای انتقال مفاهیم دینی از روش های مختلفی بهره بردند که به شیوه های مختلف قابل بررسی و تحلیل است. ایشان علاوه بر تبیین برخی اصول مانند امامت به معرفی مصادیق آن نیز اهتمام داشتند. بیان جایگاه امیرالمومنین(ع) به روش های مختلف مانند زیارت جامعه و زیارت غدیریه و نیز تعیین جانشین خود، از اقدامات ایشان برای انتقال تعالیم شیعی بود. نوشتار پیش رو به دنبال پاسخ گویی به این پرسش است که اقدامات امام هادی(ع) برای ترویج اندیشه امامت براساس نظریه پخش چگونه تحلیل می شود؟ یافته های پژوهش نشان می دهد براساس مولفه های نظریه «پخش» یعنی مقصد پخش (محیط پذیرا و ناپذیرا؛ موانع سیاسی و فرهنگی) و مسیرهای پخش (پخش جابجایی، پخش سرایتی و پخش سلسله مراتبی) و نیز زمان پخش، امام هادی(ع) با به کار گیری ابزارهای مختلف از جمله زیارت، موضوع پخش یعنی تعالیم الهی به ویژه امامت را در جامعه تبیین و نهادینه کردند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمید رضا مطهری
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
محمود بختیاری
دانشجوی دکتری تاریخ اسلام - دانشگاه باقرالعلوم (ع)