از قنب تا کانابیس: امیدها برای درمان بیماری مولتیپل اسکلروزیس جان تازه ای می گیرند

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 32

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JIITM-2-1_002

تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1402

چکیده مقاله:

مولتیپل اسکلروزیس (MS) بیماری التهابی-خود ایمنی دمیلینه کننده ی سیستم اعصاب مرکزی است. این بیماری اغلب در اوایل سنین بزرگسالی در بیماران ظاهر شده و یکی از دلایل عمده ی ناتوانی نورولوژیک در جوانان بوده و به میزان قابل توجهی کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. درمان های پذیرفته شده ی کنونی برای بهبود بیماران مبتلا به MS دارای عوارض جانبی متعدد بوده و داروهای سرکوب کننده ی سیستم ایمنی و اینترفرون های نوع β جزء اساسی درمان می باشند. نارسایی های موجود در درمان های کنونی، محققان را به یافتن درمان های موثرتر و با عوارض جانبی کمتر مشتاق نموده است. شاهدانه ی هندی با نام علمی .Cannabis sativa L از گیاهان بومی آسیا بوده که از زمان های بسیار دور در درمان انواع بیماری ها مورد استفاده قرار می گرفته است. این گیاه در طب سنتی ایران نیز با نام قنب شناخته شده و کاربردهای فراوانی برای آن ذکر شده است. شرح گیاه شناسی و آثار درمانی قنب در آثار دانشمندان اسلامی ایران آورده شده است. امروزه تعدادی از بیماران مبتلا به MS به عنوان یک درمان عامیانه از این گیاه و فرآورده های آن به منظور تسکین برخی از علایم وابسته به MS استفاده می کنند. با کشف سیستم اندوکانابینوییدی در برخی قسمت های مغز و سیستم ایمنی بدن انسان که به واسطه ی دو دسته رسپتور تحت عنوان CB۱ و CB۲ فعالیت می کنند، این گیاه مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. مطالعات بالینی نشان می دهد که فعال شدن این دو دسته رسپتور به ترتیب باعث تسکین علایم مربوط به بیماری MS و به ویژه اسپاستیسیتی و دردهای نوروپاتیک و کاهش التهاب شده و احتمالا می تواند موجب کند شدن سیر پیشرفت بیماری گردد. این مقاله به مروری کوتاه بر معرفی و تاریخچه ی مصرف گیاه و شواهد جدید فارماکولوژیک مربوط به کاربرد آن در بیماری MS می پردازد