مدل اثر میانجی گری غرور تیمی در رابطه بین رهبری تحول آفرین و وفاداری به فعالیت های ورزشی

رهبری تحول آفرین یکی از مهم ترین عوامل موفقیت سازمان ها و تیم های ورزشی است. رهبران تحول آفرین با الهام بخشی و توجه به نیازهای فردی اعضاء، موجب افزایش انگیزش و عملکرد آن ها می شوند. از طرفی غرور تیمی نیز می تواند بر وفاداری اعضای تیم به فعالیت های آن تاثیر بگذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گری غرور تیمی در ارتباط بین رهبری تحول آفرین و وفاداری اعضای تیم های ورزشی انجام شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ورزشکاران رشته کاراته در سوپرلیگ کشور در سال ۱۴۰۲ بود که از روش نمونه گیری غیراحتمالی تعداد ۲۶۳ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه معتبر بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS۲۶، و Amos۲۶ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد رهبری تحول آفرین تاثیر مثبتی بر وفاداری به فعالیت های ورزشی ورزشکاران کاراته داشت و تاثیر مثبتی بر غرور اصیل ولی تاثیر منفی بر غرور خودبزرگ بینانه داشت. غرور اصیل تاثیر مثبتی بر وفاداری به فعالیت های ورزشی داشت اما بر غرور خودبزرگ بینانه تاثیری نداشت. با تایید اثر میانجی بر اساس اثر مستقیم، اثبات شد که رهبری تحول آفرین با میانجی گری غرور اصیل، عاملی است که تاثیر مثبتی بر وفاداری به فعالیت های ورزشی دارد. نتایج این مطالعه بیانگر آن است که برای درک وفاداری ورزشکاران به فعالیت های ورزشی، لازم است با نشان دادن رهبری تحول آفرین در جامعه کاراته، از طریق احترام به نظرات ورزشکاران، افزایش استقلال آنان و بهبود غرور اصیلشان، وفاداری آنها به فعالیت های ورزشی تقویت شود.