دانشمندان بزرگ اسلامی و ایرانی، پایه گذاران و تدوین کنندگان منشور اخلاق پزشکی
محل انتشار: مجله طب سنتی اسلام و ایران، دوره: 1، شماره: 2
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 27
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIITM-1-2_004
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1402
چکیده مقاله:
دین مبین اسلام اهمیت ویژه ای برای نگهداری سلامت جسم و روح انسان قایل است و روایات متعددی در زمینه ی پزشکی و حفظ سلامتی از ائمه ی اطهار نقل شده است. در گذشته در کلیه ی کشورهای اسلامی تنها کسانی می توانستند به کسوت محترم پزشکی درآیند که در زمینه ی حکمت، الهیات، عرفان و منطق مطالعه و دست داشته و لقب حکیم را احراز کرده بودند.
داروپزشکان اسلامی بنیان گذاران اخلاق پزشکی در مشرق زمین بوده اند و خود نیز عامل به آن بوده و پیوسته در برخورد با بیماران به مبانی اخلاق پزشکی اسلامی توجه داشته و آن را به طور کامل رعایت می نموده اند. ابوبکر محمدبن ذکریای رازی در کتاب حاوی و منصوری، شیخ الرئیس ابوعلی سینا در قانون، ابوبکر احمد خوینی در هدایه المتعلمین و سید اسماعیل جرجانی در ذخیره ی خوارزمشاهی و سایر آثار پزشکی و عرفانی خود، به مبحث اخلاق در پزشکی توجه خاص مبذول داشته اند. در این مقاله مروری بر نظرات و آراء دانشمندان اسلامی در مورد اخلاق پزشکی خواهیم داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان