تحلیل تطبیقی شاخص های کالبدی شهر ایمن در کلانشهر اهواز با استفاده از Geoda و GIS (مطالعه موردی: محله های کیانپارس، گلستان و سپیدار)

در چند دهه اخیر برای ایجاد، حفظ و افزایش ایمنی در شهرها راه­های متفاوتی به کار گرفته شده است. از مهمترین آن ها که در بسیاری از شهرها، به ویژه در شهرهای توسعه یافته بکار برده می شود. شناسایی شاخص های شهر ایمن و ارتقاء سطح آنها در جهت ایمنی سازی می باشد. به عبارتی پیشگیری قبل از درمان است. این پژوهش درصدد است به تحلیل و ارزیابی شاخص های کالبدی شهر ایمن در محلات کیانپارس، گلستان و سپیدار در شهر اهواز بپردازد. پژوهش حاضر ازنظر ماهیت، نظری- کاربردی و روش مطالعه ی آن توصیفی – تحلیلی میباشد. شیوه ی گردآوری اطلاعات پیمایشی- کتابخانه­ای میباشد و در فرآیند تحلیل از نظرات خبرگان بهره گرفته شد. در این پژوهش  تعداد ۸ شاخص که بیشترین درجه تکرارپذیری را داشته اند انتخاب شده اند.جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روش خودهمبستگی فضایی موجود در نرم افزارGeoda استفاده شد و برای توزیع فضایی شاخص کالبدی شهر ایمن و ارزش گذاری آن ها، از نرم افزار ArcGIS و مدل چند متغیره(FAHP)، بهره گرفته شد. نتایج بدست آمده گویای آن است که ۹/۵۶ درصد بافت کالبدی محله کیانپارس در وضعیت کاملا ایمن و ۵/۱۰ درصد نیز در وضعیت کاملا ناایمن قرار گرفته­اند. ۳۴ درصد بافت کالبدی محله گلستان در وضعیت کاملا ایمن و ۱۹ درصد نیز در وضعیت کاملا ناایمن قرار گرفته­اند. ۹/۲۴ درصد بافت کالبدی محله سپیدار در وضعیت کاملا ایمن و ۶/۳۳ درصد نیز در وضعیت کاملا ناایمن قرار دارند.