طراحی بهینه زنجیره تامین بایودیزل مبتنی بر چربی حیوانات با استفاده از یک مدل ریاضی

مسائلی مانند نوسانات بالای قیمت سوخت های فسیلی، محدود بودن منابع آن و آلودگی هوا، اقتصاد جهانی را تهدید می کند. از این رو، در سال های اخیر محققان و سیاست گذاران حوزه انرژی به تولید انرژی تجدیدپذیر از طریق زیست توده هایی نظیر نیشکر، ذرت، برنج، گندم و چربی حیوانات روی آورده اند. در این مقاله، یک مدل بهینه سازی برای طراحی شبکه زنجیره تامین بایودیزل با استفاده از چربی حیوانات با در نظر گرفتن نقاط عرضه چربی حیوانی، کارخانه های تبدیل، پالایشگاه های زیستی، مراکز ذخیره و توزیع و مراکز تقاضا ارائه می شود. چربی حیوانات به عنوان خوراک به کارخانه های تبدیل انتقال می یابند و پس از تبدیل به روغن به پالایشگاه های زیستی حمل می شوند تا بایودیزل و گلیسیرین برای برآورده سازی تقاضا تولید شود. بر اساس مدل پیشنهادی، تصمیمات استراتژیک و عملیاتی مختلف نظیر مکان بهینه برای ساخت پالایشگاه های زیستی، کارخانه های تبدیل و مراکز ذخیره و توزیع، میزان بایودیزل و گلیسیرین تولید شده در هر دوره و میزان بایودیزل و گلیسیرین تحویل داده شده به مراکز تقاضا تعیین می شود. هدف اصلی مدل کمینه سازی هزینه ثابت استقرار تسهیلات، هزینه حمل ونقل، هزینه خرید و هزینه تولید است. در پایان مدل پیشنهادی با استفاده از نرم افزار بهینه سازی گمز حل و تحلیل حساسیت تقاضا نیز انجام شده است.