مطالعه نقش بسته بندی در حفظ و توسعه ی آثار شیشه ای ایرانی

شیشه گری از جمله هنرهای سنتی ایران است که همواره در طول تاریخ به سبب شکننده بودن آن مستلزم بسته بندی و ارائه مطلوبمی باشد . دغدغه ی بسته بندی محصولات شیشه تا بدان حد است که در دوره قاجار کشورهای وارد کننده ی شیشه ناچار به احداثکارخانه هایی در ایران شدند تا آسیب های ناشی از حمل و نقل آثار شیشه ایی را به حداقل برسانند .امروزه با توجه به رشد و ارتقای صنعت بسته بندی کالا، بسته بندی صنایع دستی جزو دغدغه های تولیدکنندگان بوده که در این بینبسته بندی آثار شیشه به واسطه ی آسیب پذیری مستلزم توجه به بحث مقاوم سازی آن نیز می باشد که این مهم با طراحی فرم و موادمناسب در بسته بندی مرتفع می گردد.در این پژوهش به روش توصیفی با مطالعه ی بسته بندی های معمول و موفق جهان در حوزه ی کارهای شیشه ای به ارائه الگوهایپیشنهادی پرداخته می شود. در نتایجی که از این پژوهش حاصل می شود، با مطالعه ی فرم و نقش در بسته بندی مشخص میشود که بسته بندیعلاوه بر محافظت از اثر هنری، به معرفی و تبلیغ شاخصه های هویت بومی و فرهنگی آن نیز می پردازد . تاکید و توجه به بسته بندیصنایع دستی ایران که تا کنون بدان پرداخته نشده است، علاوه بر حفاظت از آن به تبلیغ و رواج آن نیز منجر خواهد شد.