واکاوی اختلال نوشتاری دانش آموزان در طول دوران تحصیل و درمان آن

اختلال نوشتن یک نوع شابع اختلالات یادگیری در کودکان است. در اختلال نوشتن توانایی فرد در نوشتن کمتر از حد معمول انتظار است. توانایی ها بر اساس سن، زمینه تحصیلی و هوش اندازه گیری می شوداختلال نوشتن یا دیسگرافیا (Dysgraphia) یک اختلال یادگیری است که با مشکلات و نقص در نوشتن مشخص می شود. اگر چه بدخط و ناخوانا نوشتن یک ویژگی بارز دیسگرافیا به شمار می رود، اما تنها بدخطی به معنی اختلال در نوشتن نیست. در حقیقت زمانی که کودک نتواند علائم، فاصله منظم بین کلمات، چارچوب صفحه را در زمان مناسب درک کند می توان به وجود دیسگرافیا در کودک مظنون شدوشتار پریشی اغلب با سایر ناتوانی های یادگیری و اختلالات عصبی رشدی مانند اختلال گفتار، اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یا اختلال هماهنگی رشدی (DCD) همپوشانی دارد. به بیان ساده تر اختلال نوشتن در کودکان مبتلا به عارضه های ذکر شده بیشتر از کودکان بدون نقص یادگیری هستند. ختلال نوشتار پریشی با علائم و نشانه هایی قابل تشخیص است که شایع ترین آن ها عبارتند از:● مشکل در نگه داشتن و کنترل مداد و خودکار و دیگر ابزار نوشتاری● مشکل در نوشتن شکل صحیح کلمات و علامت ها● کندنویسی و یا نوشتن با زحمت و سختی● دست خط نامنظم و ناخوانا● مشکل در کپی کردن هرگونه طراحی یا الگو نوشتاری● ناتوانی در به خاطر سپردن الگوهای حرکتی مرتبط با حروف