بررسی رویکرد زیست‎گرای بیوفیلیک در راستای طراحی سازگار با محیط‎زیست و سلامت انسان مبتنی بر رویکرد داده‎بنیاد

طراحی پایدار محیطی به طور گسترده به عنوان یک استراتژی کلیدی برای کاهش اثرات منفی ساختمان‎ها بر محیط زیست شناخته شده است و به دلیل تمرکز و وابستگی آن به پیشرفت های فناوری، در مقابل تمرکز بر جنبه های کیفی بعد انسانی و تمایل به ارتباط با طبیعت، با انتقاداتی مواجه شده است. طراحی بیوفیلیک به عنوان استراتژی بالقوه با تغییر تمرکز به سمت رویکردهایی که انسان محور بوده، می‎تواند راهی را برای پرکردن این شکاف هموار کند. طراحی بیوفیلیک مبتنی بر مفهوم سلامت و رفاه است و زیربنای آن ایجاد تاثیر مثبت در افزایش ارتباط انسان و طبیعت برای ساکنان ساختمان و محیط زیست می‎باشد. ازآنجایی که طراحی پایدار و طراحی بیوفیلیک پاسخ های محیطی را بهتر نشان می دهند، می‎توانند به عنوان رویکردی جامع به نتایج پایدارتری منجر شوند. روش تحقیق در این پژوهش «داده بنیاد» است که از رویکردهای «راهبرد کیفی» بوده و از نظر هدف کاربردی و توسعه‎ای می‎باشد. مطابق با نظریه بنیانی سه عنصر اصلی: مفاهیم، طبقات و مقوله‎ای مرتبط با پژوهش از طریق مفهوم سازی داده‎ها ایجاد شدند. داده‎ها به صورت کدگذاری باز شامل ۱۱۳ مشخصه و در کدگذاری محوری ۱۰ کد از مفاهیم و در کدگذاری انتخابی ۶ مقوله بوده که باتوجه به نظریات اندیشمندان در حوزه رویکرد پایدار بیوفیلیک به صورت مطالعات اسنادی کتابخانه‎ای انجام شد. در نرم افزار ۱۰ MAXQDA داده‎ها کدگذاری شده و باتوجه به اشتراک و میزان تکرار کدها انتخاب شده‎اند. نتایج نشان داد که در رویکرد بیوفیلیک، وجود ابعاد ارتباط مستقیم با طبیعت در حوزه پایداری طبیعی و ماهیت فضا و مکان در حوزه پایداری فرهنگی سبب تعامل انسان با طبیعت در محیط مصنوع شده که به دنبال آن اثرات بهینه‎ای بر رفاه و سلامت داشته که می‎تواند منجر به افزایش کیفیت زندگی شود.