سنجش پایداری در روند بلندمدت شمار تلفات ترافیکی راه های برون شهری استان های ایران
محل انتشار: فصلنامه مهندسی حمل و نقل، دوره: 15، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 20
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JTE-15-2_006
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1402
چکیده مقاله:
یکی از مسائل بسیار مهم در موضوع ایمنی ترافیک، بررسی پایداری روند تلفات است. به منظور بررسی اثرات یک برنامه و طرح ایمنی راه که برای تحقق یک هدف سیاستگذاری شده یا خط مشی خاص طراحی شده است، نیاز به سنجش پایداری در روند شمار تلفات و صدمات ناشی از سوانح رانندگی است. هدف از این مطالعه بررسی روند تغییر تلفات در استان های کشور، جهت بررسی قابلیت الگوسازی روند مطلوب در ایمنی راه ها و هم چنین مشخص نمودن استان های با عملکرد ضعیف جهت تدقیق علل وجود روند پایدار افزایشی در تلفات در مطالعات آتی است. در این مطالعه در راستای ارزیابی پایداری ایمنی راه های برون شهری استان های ایران توسعه روند ساده و روند نمایی مورد توجه قرار گرفته است. این روندها برای شمار تلفات در راه های برون شهری استان و هم چنین با توجه به شوک های وارد شده و تغییرات اساسی در حجم تردد جاده ها در سال های اخیر برای شمار تلفات استان به پیمایش استان نیز توسعه داده شد. بر اساس نتایج و یافته ها، استان های خراسان رضوی، کردستان، گیلان و همدان استانهایی هستند که عملکرد مطلوبی از نظر روند کاهش تلفات ناشی از تصادفات در راه های برو ن شهری داشتهاند. بنابراین میتوان از تجربیات، طرح ها و اسناد استان های مذکور در راستای تقویت و بهبود سطح ایمنی راه در سایر استان ها بهره گرفت. استان سیستان و بلوچستان نیز دارای روند پایدار افزایشی در تلفات ناشی از تصادفات برون شهری بوده و بنابراین استانی است که نیازمند توجه ویژه و برنامه ریزی دقیق جهت واکاوی علل این روند است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سینا صاحبی
عضو هیئت علمی، گروه مهندسی زئوتکنیک و حمل ونقل، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مانا مس کار
دانشجوی دکتری، گروه مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
روژین جلیل زاده
کارشناس ارشد، گروه برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :