ارتباط بین چسبندگی هزینه ها با خطای پیشبینی سود و پایداری سود

یکی از مفروضات اولیه حسابداری مدیریت بیانگر آن است که تغییرات هزینه ها رابطه ای متناسب با افزایش و کاهش در سطح فعالیت دارد اما به تازگی این فرض با مطرح شدن بحث چسبندگی هزینه ها توسط اندرسون و همکاران۱ [۱] مورد بحث قرار گرفته است به این معنا که میزان افزایش در هزینه ها با افزایش در سطح فعالیت بیشتر از میزان کاهش در هزینه ها در ازای همان میزان کاهش در سطح فعالیت است رفتار هزینه توسط اندرسون و همکاران به هزینه های چسبنده معروف شدند و موضوع خطای پیش بینی سود یکی از مسائلی می باشد که می تواند در تصمیم های سرمایه گذاران برای نگهداری و یا واگذاری سهم موثر باشد زیرا خرید سهام شرکت های جدیدالورود به بورس اوراق بهادار نسبت به سایر شرکتها فرآیندی پر مخاطره است ؛ و دلیل آن عدم سابقه معاملاتی ، اطلاعات تاریخی مربوط به آنها اندک است . فرت۲ [۲] بر همین اساس در پیش بینی دو هدف اساسی دنبال می شود:هدف اول مشخصا برنامه ریزی مناسب است و هدف دوم آشنایی و به کارگیری تکنیک های پیش بینی تصمیم گیری برای فرآیند تشخیص مساله و حل مساله است . هدف ما در این تحقیق بررسی ارتباط بین پایداری سود و خطای پیش بینی سود با چسبندگی هزینه و بهای تمام شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد برای رسیدن به این هدف دو فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی مطرح گردیده است و برای آزمون فرضیات تحقیق دادههای ۱۰۸ شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک هدفمند برگزیده و از دادههای دوره زمانی بین سالهای ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱ برای انجام آزمون آماری مورد استفاده قرار گرفته است و در آخر نتایج حاصله نشان دهنده این است که بین چسبندگی هزینه ها با پایداری سود و خطای پیش بینی سود رابطه معکوس و بین چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته و چسبندگی هزینه های فروش، عمومی و اداری با پایداری سود رابطه ای به صورت مستقیم و بین چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته و چسبندگی هزینه های فروش، عمومی و اداری با خطای پیش بینی سود رابطه ای به صورت معکوس وجود دارد.