رابطه مدیریت منابع انسانی بر توسعه فرهنگ و اکوسیستم نوآوری در آموزش و پرورش

سازمانها برای تحقق اهدافشان و ایجاد مزیت رقابتی پایدار، نیازمند تخصیص چهار منبع مالی ، فیزیکی ، انسانی و فنی و هدایت سازمان به سوی نوآوری هستند. این تحقیق با هدف تبیین رابطه مدیریت منابع انسانی بر توسعه فرهنگ و اکوسیستم نوآوری در آموزش و پرورش با روش مطالعه توصیفی »موردی - زمینه ای « انجام شد. جامعه آماری این تحقق ، افراد آشنا به موضوع مورد مطالعه ، سابقه کاری حداقل ۲۰ سال و دارای مدرک دکترای تخصصی درآموزش و پرورش استان تهران با روش نمونه گیری تمام شمار و هدفمند و حجم نمونه برابر با ۶۰ نفر در نظر گرفته شد. روش گردآوری اطلاعات در این مقاله ، کتابخانه ای (بررسی اسناد و پیشینه های تحقیق ) و میدانی (توزیع پرسشنامه که روایی و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید) بود. در این تحقیق ؛ ابتدا اسناد موجود در حوزه مورد مطالعه بررسی شد و عوامل اثرگذار هر حوزه در قالب ابعاد، مولفه ها و زیرمولفه ها، احصاء گردید، سپس با استفاده از آمار و پارامترهای توصیفی (آزمون کای دو، تی تک نمونه ای و رگرسیون) عوامل تاثیرگذار در قالب مدیریت منابع انسانی ، فرهنگ نوآوری و اکوسیستم نوآوری با روش فراتحلیل مشخص گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین مدیریت منابع انسانی با ۱۰ مولفه و ۵۰ زیرمولفه و توسعه فرهنگ نوآوری (پنج مولفه و ۲۴ زیرمولفه ) و اکوسیستم نوآوری (شش مولفه و ۱۷ زیرمولفه ) در آموزش و پرورش رابطه مثبت وجود دارد.