کیفیت بخشی به مسائل آموزشی وپرورشی دوره ی ابتدایی (موانع و راهکارها)

امروزه نظام آموزش وپرورش با چالش های مختلفی متاثر از دنیای پساکورونا مواجه است که آن را بیش از پیش نیازمند بازاندیشیدر ساختار و کارکردهای کاربردی نموده است. آموزش و پرورش از مهم ترین نهادهای اجتماعی به شمار می رود و درواقع کیفیتفعالیت سایر نهادهای اجتماعی تا اندازه ی زیادی به چگونگی عملکرد آموزش و پرورش بستگی دارد. کیفیت در حال حاضر یکی ازمحورهای اصلی مباحث آموزشی است و ارتقای آن مهم ترین وظیفه ی وزارت آموزش و پرورش است . تحقیق حاضر که از نوعتوصیفی است با توجه به اهمیت موضوع شکل گرفته و چون در نهایت پیشنهادهای کاربردی ارائه خواهد نمود، در گروه پژوهشهای کاربردی نیز قرار دارد. جامعه ی آماری مورد نظر ۱۶۰ دانش آموز دختر و پسر از پایه های مختلف دبستان مختلط مهندسپویا واقع در روستای اصغرآباد می باشد. توجه به مناطق روستایی و محروم، لازمه ی شناخت استعدادهای بالقوه در سراسر کشوراست و رعایت عدالت آموزشی استوار بر جهت دار کردن بنیان های انگیزشی خلاق نوید آینده ای بهتر را بر همگان خواهد داد.هدف از پژوهش پیش رو، شناسایی عوامل موثر بر کیفیت بخشی و ارائه ی راهکارها با بهره مندی از امکانات در دسترس بوده ویافته ها حاکی از آن است که مهم ترین سازه ها برای کیفیت بخشی به مسائل آموزشی وپرورشی، افزایش انگیزه و ارائه یراهکارهای خلاق با بهره مندی از امکانات در دسترس و مشارکت جمعی می باشد.