مشارکت خانواده در فرایند تربیتی مدرسه و مردمی سازی تعلیم و تربیت

انجمن های اولیا» و مربیان فصل مشترک همکاری های مردم و نظام تعلیم و تربیت کشور محسوب می شوند و از این رو دارای اهمیت اند به همین دلیل جلب مشارکت های فکری و عملی اولیا» و مربیان در زمینه حل و فصل مشکلات و نیز برقراری ارتباط درست و هماهنگی میان انجمن های یاد شده با واحدهای آموزشی کشور، نیازمند شناخت اهداف انجمن اولیا» و مربیان توسط والدین است تا با علاقه مندی و انگیزه بیشتر در مدارس به همفکری بپردازند. در جهان امروز مشارکت و آموزش از پایه های بنیادین توسعه هستند با توجه به این که آموزش و پرورش نتیجه فعالیتهای سه نهاد عمده خانه، مدرسه و جامعه است (۱). همکاری این سه نهاد در امور آموزش و پرورش بیش از پیش ضرورت دارد. مشارکت در امور آموزش و پرورش ویژه دوره های بحرانی کشور و دستگاه آموزش و پرورش نیست، بلکه برای تحقق بهینه ی آموزش و پرورش نوباوگان کشور، مشارکت گروه های اجتماعی گوناگون همواره لازم و ضروری است. امروز اساس پیشرفت و توسعه تفکر گروهی است (۲). تفکر گروهی جز با مشارکت همگان و احاد گوناگون مردم تحقق نمی یابد. تفکر گروهی به این معنی است که همه کسانی که می توانند در عرصه هایی چون کمک فکری، پرداخت مالی، کمک های فنی یا عرصه علمی فعالیت کنند به یاری و همکاری طلبیده شوند. مشارکت در حد مشارکت مالی یا شرکت در تاسیس مدرسه و جز آنها نمی تواند پاسخگوی همه معضلات آموزش و پرورش کشور باشد. آموزش و پرورش گستره ای بسیار وسیع دارد و این وسعت و گستردگی ایجاب می کند که به مشارکت از ابعاد گوناگون بنگریم. رابطه خانه و مدرسه همچون رابطه جسم و روح است، هیچ کدام بدون دیگری نمی تواند به اهداف خود برسد و به قولی خانه و مدرسه دو بال لازم برای پروازند و بدون دیگری امکان پرواز وجود ندارد. هدف از مشارکت استحکام بخشیدن به روابط بین خانه و مدرسه و تقویت و توسعه فرهنگ مشارکت و ایجاد فضایی مناسب به منظور تبادل افکار، اطلاعات و تجارب اولیا» و مربیان با یکدیگر و ارتقای سطح آگاهی آنان و تبیین جایگاه انجمن اولیا» و مربیان در نظام تعلیم و تربیت است.