بررسی جامعه شناختی بهره وری نیروی انسانی در آموزش و پرورش

آموزش و پرورش به عنوان یکی از نهادهای اجتماعی، از نقش و جایگاه مهمی در جامعه برخوردار است. نقطه ی آغازین تحلیل های جامعه شناسی آموزش و پرورش، بررسی نظام اجتماعی مدرسه متاثر از نظریات پارسونز است. مدل کارکردهای چهارگانه ی نظام اجتماعی پارسونز (AGIL)، زمینه ای مناسب (از نظر جامعه شناسی)، برای تحلیل بهره وری نیروی انسانی معلمان مدارس فراهم می نماید. مصادیق مولفه های چهارگانه ی پارسونزی برای بهره وری نیروی انسانی در آموزش و پرورش، شامل: نوآوری ، تعهد سازمانی، رضایت شغلی و سلامت سازمانی (روحیه ) می باشند. روش تحقیق از نوع پیمایشی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه است. داده ها از بین معلمان دبیرستان های دولتی دخترانه و پسرانه/نواحی پنج گانه شهر اصفهان گردآوری شده است. روش های آماری پژوهش شامل تحلیل توصیفی یک متغیره (شاخص های آمار توصیفی)، دو متغیره و تحلیل های استنباطی (آماره آزمون t، ضریب همبستگی r پیرسون، تحلیل واریانس یک راهه) خواهد بود. در راستای مدل نظری پارسونزی، بهره وری نیروی انسانی مدارس شهر اصفهان، به ترتیب مربوط به مولفه های نوآوری، سلامت سازمانی و رضایت شغلی بوده و بهره وری نیروی انسانی در زمینه تعهد سازمانی در کمترین میزان قرار گرفته است. اگرچه تفاوت معناداری در میزان بهره وری بین معلمان مرد و زن، به نفع معلمان زن مشاهده شده، ولیکن تفاوت معناداری در بین سطوح مختلف تحصیلات معلمان و هم چنین بین نواحی پنج گانه آموزشی شهر اصفهان مشاهده نشده است.