این تمام چیزی است که ما داریم... مروری بر علوم انسانی زیست محیطی

در نمایشنامه شاه لیر (اثر) شکسپیر، شاه لیر از یکی همراهان نابینای خود می پرسد که چگونه در عین نابینایی، جهان را «می بیند». او با شادی پاسخ می دهد که جهان را نه با چشمان خود، بلکه با تمام وجودش می بیند. آنچه می توان از این سخن آموخت، حس عمیق همدلی با جهان است.James Lovelock، دانشمند زیست شناس انگلیسی که در حال مطالعه هم زمان اکولوژی سیاره ای مریخ و زمین بود، دریافت که زمین «یک سیستم خودتنظیم کننده زنده » (A Single Living Self-regulating System) است. این اکتشاف جدید او نشان داد، زمین توانایی سرسختانه ای در هموستاز (homeostasis) دارد. به عقیده لاولاک، این فرایند همزیستی متقابل در همه اشکال حیات باعث می شود که انسان ها نتوانند ادعای محوریت و سروری را در تکامل حیات داشته باشند. این ارتباط عمیق و این همدلی با سیاره زمین، همان است که شخصیت نابینا در نمایشنامه شکسپیر به آن اشاره می کند.