برنج قهوه ای: مزایای تغذیه ای و محدودیتهای مصرف

برنج یکی از مهم ترین محصولات غذایی در تغذیه بشر است که در بسیاری از نقاط جهان کشت می شود. دانه برنج منبع اصلی کربوهیدرات ، پروتئین و همچنین سایر مواد مغذی ضروری است. متخصصان تغذیه معتقدند که ریزمغذی های مهمی که برای متابولیسم انسان ضروری هستند، در لایه بیرونی یا سبوس و جنین (رویان) برنج وجود دارد و فرایند تبدیل شلتوک به برنج سفید منجر به حذف و یا کاهش این ریزمغذی ها می شود. از سوی دیگر، گرچه لایه های سبوس خوراکی هستند، اما در برابر نفوذ گرما و پخت مقاومت می کنند و منجر به افزایش زمان پخت و اتلاف انرژی می شوند. شیوع روزافزون بیماری های مزمن باعث شده است که متخصصان تغذیه به رابطه بین رژیم غذایی و خطرات بیماری های مختلف توجه بیشتری داشته باشند. در این میان، برنج مورد توجه زیادی قرار گرفته است، زیرا جزء اصلی رژیم غذایی میلیاردها نفر در سراسر جهان است که معمولا پس از حذف لایه سبوس مصرف می شود و دانه صیقلی آن به دلیل داشتن نشاسته بالا به عنوان یک غذا با شاخص گلایسمی بالا شناخته می شود. علاوه بر این، حذف لایه سبوس، منجر به از دست رفتن مواد مغذی، فیبر غذایی و اجزای زیست فعال می شود. در این نوشته به معرفی ارزش غذایی و مزایای بالقوه برنج قهوه ای در مقایسه با برنج سفید پرداخته می شود. علاوه بر این، چالش های پیش روی تجاری سازی برنج قهوه ای و چشم اندازهای آینده برای ترویج استفاده از آن مورد بحث قرار می گیرد.