اثر فعالیت ورزشی مقاومتی در حالت ناشتا و پس از دریافت صبحانه بر اشتها و انرژی دریافتی در زنان جوان

هدف: تاثیر ورزش در حالت ناشتا بر برخی عوامل تاثیر گذار در وزن و ترکیب بدن مشخص نشده است. پژوهش حاضر به بررسی اثر فعالیت ورزشی مقاومتی در حالت ناشتا و پس از دریافت صبحانه بر اشتها و انرژی دریافتی در زنان جوان می پردازد.روش شناسی: ده زن جوان غیر ورزشکار با رده سنیپ۲۰ تا ۳۵ سال، شاخص توده بدنی۲۰ الی ۲۵ در دو روز متفاوت با فاصله ی یک هفته به صورت ناشتا و یا پس از مصرف صبحانه، به اجرای فعالیت مقاومتی پرداختند. پرسشنامه اشتها شش نوبت و انرژی دریافتی، روز ورزش و دو روز بعد از آن، قند خون نیز در دو نوبت قبل و بعد از تمرین اندازه گیری شد. آزمون t همبسته برای بررسی داده ها استفاده شد.یافته ها: قند خون قبل ورزش در حالت ناشتا به طور معنی داری کمتر از حالت غیر ناشتا بود (۰۰۴/۰p=). این تفاوت پس از ورزش معنی دار نبود. اشتها قبل ناهار در حالت ناشتا به طور معنی داری بیشتر از حالت غیر ناشتا بود (۰۰۵/۰p=). انرژی مصرفی وعده ناهار پس از ورزش به طور معنی داری در حالت ناشتا کمتر از غیر ناشتا بود (۰۴۹/۰p=). انرژی دریافتی ۲۴ ساعته در روز تمرین در گروه غیرناشتا به طور معنی داری بیشتر بود (۰۰۲/۰p =)، تفاوت معنی داری در انرژی دریافتی ۲۴ و ۴۸ ساعت پس از ورزش، همچنین در نسبت درشت مغذی های خورده شده (کربوهیدرات، چربی، پروتئین) مشاهده نشد (۰۵/۰p ≥ ). نتیجه گیری: مصرف صبحانه قبل از ورزش مقاومتی موجب افزایش انرژی دریافتی در وعده غذایی بعد از ورزش می شود اما تاثیری بر انرژی دریافتی روزهای پس از آن ندارد.