آزادی تراژیک، امکان تحقق خودآگاهی هگلی در آخرین انار دنیا
محل انتشار: پژوهشنامه ادبیات کردی، دوره: 9، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 34
فایل این مقاله در 32 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOKI-9-2_008
تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1402
چکیده مقاله:
آخرین انار دنیا با عنوان اصلی (کردی) دواهه مین هه ناری دونیا، رمانی است از بختیار علی، نویسنده مشهور کرد که با بهره گیری از درون مایه «جنگ» زوایای فلسفی بسیاری را در خود جای داده است. بدیهی است درون مایه جنگ اغلب در آثار هنرمندان به پیام صلح بدل می شود. به نظر می رسد نویسنده فلسفی اندیش این رمان، پیام صلح را افزون بر نقد محتوایی جنگ، در یکی از جامعترین ساختارهای فلسفی جنگ یعنی: گفتار «خدایگان و بنده»ی هگل و نتیجه منطقی این دیالکتیک یعنی: خودآگاهی و آزادی نهاده است. این پژوهش با رویکردی تحلیلی- توصیفی، دیالکتیک خدایگان و بنده را در این رمان در خلال دیدار و گفت وگوی دو تن از شخصیت های اصلی داستان، یعقوب صنوبر و مظفر صبحدم، در سه مرحله مورد بررسی قرار داده است. نتیجه بررسی ها حاکی از آن است که اگرچه این دیالکتیک برای قهرمان داستان چونان «بنده»، در نهایت تا مرحله آزادی ذهنی پیش می رود و آنگاه بدون تحققی عینی پایان می یابد، اما این آزادی سرانجام در بینش و کنشی تراژیک در مولفه های اعتباربخشی به زندگی زمینی و تنانگی، صیرورت و غایت ناباوری و معناگریزی و جزمیت ستیزی به تحقق و نمود بیرونی می رسد که می توان آن را «آزادی تراژیک» نامید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
چیمن فتحی
دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، مدرس مدعو دانشگاه آزاد اسلامی، سقز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :