بررسی هستی شناسی عرفانی در کلام نوروز علی سورانی

نوروزعلی سورانی (۱۲۲۰-۱۲۹۰ه..ق) یکی از چهره های برجسته یارسان به شمار می آید که دارای دیوانی آیینی است که با گویش کردی گورانی به بررسی مسائلی مانند: خداشناسی، انسان شناسی، مسائل فلسفی و دینی و ...، پرداخته است. با توجه به این که تاکنون درباره این شاعر و مبحث هستی شناسی در کلام او پژوهشی مستقل انجام نشده است، پژوهش حاضر به «بررسی هستی شناسی عرفانی» در کلام او می پردازد. بحث هستی و هستی شناسی یکی از مسائل مهم در عرفان اسلامی است که به عنوان غنی ترین اندیشه در آثار نویسندگان و شعرای عارف بازتاب و نمود چشمگیری دارد. هستی شناسی یک اصطلاح است که در آثار متاخر با عناوین انسان شناسی، معرفت شناسی، شناخت جهان و ...، از آن یاد می شود؛ بنابراین یکی از اهداف اصلی این پژوهش شناساندن بهتر این سراینده توانمند به غیر کرد زبانان و پی بردن به افکار و اندیشه های وی می باشد. جامعه آماری شامل دفتر کلام نوروزعلی سورانی است که با شیوه کتابخانه ای و با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا تجزیه و تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد سورانی در لابه لای دفتر کلام به بحث خداشناسی، انسان و چگونگی آفرینش او و تمامی موجودات، بحث معاد و روز محشر، تجلی ذات و صفات، اسرار خداوندی، اعتقاد و باور به روز ظهور اشاره داشته است و این موارد بیانگر جلوه های هستی شناسی در دفتر اوست.