ارزیابی زمانی گردشگری شهری با استفاده از شاخص های اقلیمی تعطیلات (HCI) و اقلیم گردشگری (TCI) (مطالعه موردی: پیرانشهر)
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 48
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GSMA-4-3_011
تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1402
چکیده مقاله:
گردشگری پدیده ای است که با سازوکاری در هم تنیده و پنهان در زمان ها و مکان های مختلف اشکال گوناگونی به خود می گیرد و به همین خاطر تاثیرات کاملا متفاوتی را بر جوامع انسانی بر جای می نهد. یکی از مهمترین راهکارهای گسترش صنعت گردشگری در یک منطقه شناخت و بررسی وضعیت اقلیمی آن در ماههای مختلف سال است و شرایط اقلیمی مقصد یکی از مهم ترین اطلاعات مورد نیاز گردشگران برای سفر می باشد. لذا در این پژوهش، شرایط اقلیمی شهر پیرانشهر با استفاده از دادههای اقلیمی دوره ۳۰ ساله (۲۰۱۸-۱۹۸۹) و بهرهگیری از شاخص اقلیم گردشگری (TCI) و شاخص اقلیمی تعطیلات (HCI) جهت تعیین ماههای مطلوب از نظر گردشگری مورد ارزیابی قرار گرفت. این شاخصها از طریق رتبهبندی و وزن دهی به متغیرهای دما، رطوبت، بارش، ساعات آفتابی و سرعت باد به ارزیابی تناسب شرایط اقلیمی برای گردشگری میپردازند. نتایج حاصل از شاخصهای مورد بررسی نشان داد که هر دو شاخص، در فصل زمستان از نظر امتیاز تقریبا یکسان هستند و کمترین امتیازهای هر دو شاخص مربوط به این فصل است. در اواخر فصل بهار و تابستان وجه تمایز شاخص TCI و HCI آشکار میگردد به طوری که برعکس شاخص TCI بیشترین امتیاز HCI در فصل تابستان مشاهده میشود. علت این امر مقادیر بالای امتیازدهی به دما در این شاخص است. در فصل تابستان تقریبا از نظر نمایش وضعیت گردشگری شبیه هم هستند و تنها تفاوت در مقدار امتیاز می باشد در اواسط و اواخر فصل پاییز نیز تقریبا وضعیت مثل یکدیگر است. در مجموع مقایسه دو شاخص مورد بررسی نشان داد که شاخص TCI حاکی از طیف وسیع شرایط اقلیمی از نظر گردشگری در طول سال است. در حالی که شاخص HCI تغییرپذیری و نوسان کمتری را نشان میدهد. لذا شاخص TCI نمود بهتری نسبت به شاخص HCI برای وضعیت اقلیمی پیرانشهر دارد. در مجموع بر طبق نتایج حاصل مشخص گردید ماههای اردیبهشت، خرداد، شهریور و مهر از بیشترین مطلوبیت شرابط اقلیمی برای گردشگری در شهر پیرانشهر برخودارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود هوشیار
استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سیداسعد حسینی
دکتری جغرافیا، سازمان هواشناسی، سنندج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :