همسویی رویکرد داعی الاسلام درآموزش خط فارسی با نظریه هوش های چندگانه هوارد گاردنر

در این مقاله موضوع خط فارسی و هنرخوشنویسی، با رویکردی آموزشی و روانشناختی-تربیتی مورد بررسی قرار می گیرد. نکته مهم و مسئله اصلی، خط فارسی و آموزش آن است. در پژوهش حاضر، ضرورت آموزش خط آسان نسخ به دانش آموزان دوران ابتدایی با نگاهی به «رساله خط داعی» و کاربرد قلم نسخ درحروف نگاری برخی کتاب ها، به ویژه در حوزهآموزش پیشنهاد شده است. رساله خط داعی تالیف سید محمدعلی داعی الاسلام (۱۲۵۵-۱۳۳۰ش) تاکنون به چاپ امروزی نرسیده و دو نسخه از چاپ سنگی آن در این نوشته، مبنای بررسی بوده است؛ داعی الاسلام با رویکردی تربیتی و روانشناختی، هنگام آموزش خط فارسی به فرزندش، به این نتیجه رسیده بود که آموزش خط نسخ یا نستعلیق به مراتب آسان تر و ذهن نشین تر از سایر خط هاست و و چه بسا در حروف نگاری و طبع نیز کاربردی تر باشد.نگارنده، در این مقاله، به پشتوانه رویکردی روانشناختی براساس نظریه «هوش چندگانه» هواردگاردنر(Howard Gardner)، و برخی پژوهش هایی که برمبنای آن انجام گرفته است، ضمن اشاره به پژوهش های صورت گرفته در موضوع نوع خط کاربردی برای آموزش مبتدیان، کاربرد خط نسخ در قلمرو آموزش و حروف نگاری متون آموزشی به نوآموزان را به جای خط های هنری و خاص خطاطی و خوشنویسی سودمند می داند.