تاثیر زبان عربی بر واژه سازی و واژه گزینی نظامی در زبان فارسی

حمله اعراب (مسلمان) به ایران و شکست ساسانیان، سرآغاز تحولات شگرفی در زبان فارسی شد. زبان فارسی در تمام سطوح خود  از جمله قلمرو آوایی، دستگاه واژگان و تعابیر معنا و دستگاه دستور از زبان عربی تاثیرات زیادی پذیرفت، اما از بین نرفت. این تغییرات منجر به شکل­گیری دوره جدیدی در زبان فارسی به نام «فارسی دری» یا «فارسی نو» گردید. از این رهگذر، واژگان زیادی از زبان عربی وارد زبان فارسی شد. زبان فارسی نیز متقابلا تاثیرات زیادی بر زبان عربی گذاشت و واژگان زیادی از زبان فارسی وارد زبان عربی شد. از دلایل مهم نفوذ زبان عربی در زبان فارسی می توان به رواج دین مبین اسلام و از بین رفتن دین زردشتی در ایران، تاسیس نظامیه ها، تقلید نویسندگان و شاعران فارسی زبان از نویسندگان و شاعران عرب، اصرار در کاربرد واژگان عربی از سوی نویسندگان و شاعران از قرن ششم به بعد و ... اشاره کرد. ورود واژگان عربی در زبان فارسی از یک طرف بر غنای زبان فارسی افزود و از طرف دیگر بسیاری از واژه ها ضرورتی نداشت که وارد زبان فارسی شوند.  یکی از تاثیرات زبان عربی بر زبان فارسی کاستن قدرت زبان فارسی در خاصیت اشتقاق پذیری آن است. نفوذ بیش از حد واژگان نظامی عربی در مکاتبات نظامی ارتش جمهوری اسلامی ایران آشکار و مشهود می باشد. این امر بعضا سبب مبهم نویسی، نامفهومی و عدم درک درست معانی جملات در مکاتبات نظامی آجا شده است که در نهایت منجر به اشتباه در برداشت معنی و منظور درست جملات در مکاتبات مهم می گردد و بر کیفیت پیام رسانی و فرآیندهای اداری تاثیر قابل توجهی می گذارد؛ بر این اساس توجه به رویکرد درست و روشمند برای استفاده از واژگان فارسی اصیل یا واژگان عربی صحیح و رایج با معنی روشن در مکاتبات نظامی ضروری است. مبنای این تحقیق بر روش استقرایی با تاکید بر شیوه تحلیل محتوا است.