تاثیر مداخله فعالیت ورزشی بر اعتیاد به اینترنت بر دانش آموزان نوجوان

هدف این مطالعه بررسی اثرات ۸ هفته تمرین ورزشی (جاگینگ، بسکتبال و تمرینات بیرون از محیط منزل مثل دویدن و دوچرخه سواری و پیادهروی در پارکها ) بر کیفیت خواب و خلق و خوی دانش آموزان نوجوان دارای اعتیاد به اینترنت بود. ۵۰ دانش آموز دختر نوجوان دارای اعتیاد به اینترنت بصورت تصادفی به دو گروه اعتیاد به اینترنت (IA, n=۲۵) و اعتیاد به اینترنت ورزش کرده (IA+EX, n=۲۵) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه IA+EX تحت یک برنامه فعالیت ورزشی ۸ هفته ای ۳) جلسه/هفته) قرار گرفتند و گروه اعتیاد به اینترنت هیچ فعالیت فیزیکی را انجام نداند. سپس میزان اعتیاد به اینترنت، افسردگی و کیفیت خواب با استفاده از مقیاس آزمون اعتیاد به اینترنت جوانان (IAT)، مقیاس افسردگی مرکز مطالعات اپیدومیولوژی (CES-D) و شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ (PSQI) سنجیده شد . نتایج مطالعه حاضر نشان داد، پس از هشت هفته فعالیت ورزشی منظم، در مقایسه با پیش از فعالیت، شاخصهای IAT، CES-D و PSQI بطور معنیداری در گروه IA+EX کاهش یافتند (P€۰.۰۱)؛ در مقایسه با گروه IA، شاخصهای IAT، CES-D و PSQI بطور معناداری در گروه IA+EX کاهش یافتند .(P€۰.۰۵) بطور کلی مطالعه حاضر نشان داد، فعالیت ورزشی طولانی مدت میتواند به میزان قابل توجهی میزان اعتیاد به اینترنت و افسردگی را کاهش دهد و کیفیت خواب دانش آموزان نوجوان دختر مبتلا به اعتیاد به اینترنت را بهبود بخشد، که نشان میدهد مداخله مبتنی بر ورزش ممکن است راهی موثر برای کاهش یا حتی حذف اعتیاد به اینترنت باشد.