بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس پشتکار-۸ (نسخه کوتاه)

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی خصوصیات روانسنجی مقیاس پشتکار (نسخه کوتاه) بر اساس دو نظریه کلاسیک آزمون است. روش: بدین منظور ۳۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه مشهد به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و به پرسشنامه های پشتکار و پرسشنامه های نسخه کوتاه نئو، عزتنفس، اهمال کاری و خودکارآمدی پاسخ دادند. تحلیل عامل تاییدی، همبستگی پیرسون برای اعتبار همگرا و واگرای ویژگیهای روانسنجی مقیاس اجرا شد. تحلیلهای آماری با نرمافزارهای SPSS، AMOS انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی نشان داد این مقیاس از دو عامل تشکیل شده و از شاخصهای برازش مناسبی برخوردار است. همچنین بین پشتکار با خودکارآمدی (۰/۳۸)، عزتنفس (۰/۴۶)، اهمال کاری -۰/۶۸) )، وظیفه گرایی (۰/۴۵)، روان رنجوری (-۰/۲۹) رابطه معنیداری در سطح p≤۰/۰۱ بدست آمد. اما پشتکار با برون گرایی و باز بودن به تجربه فردی رابطه معنیداری نداشت که نشان می دهد این مقیاس از واگرایی و همگرایی خوبی برخوردار است. همچنین اعتبار مقیاس پشتکار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۰/۸۳ بدست آم. باز آزمایی دو هفته ای این آزمون نیز خوب (۰/۷۴) گزارش شده است. نتیجهگیری: مقیاس پشتکار از خصوصیات روانسنجی قابل قبولی در جامعه دانشجویان ایرانی داشته و پژوهشگران میتوانند از این ابزار در دستاوردهای علمی خود استفاده نمایند.