جایگاه حق بر سلامت در نظام بین المللی حقوق بشر

اولین اشاره به حق بر سلامت در ماده ۵۵ منشور سازمان ملل متحد آمده است که بر اساس بند ب این مادهدولتها متعهد به ترویج راه حلهایی برای مشکلات مربوط به سلامت هستند. حق بر سلامت از نسل حقوقاقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که در نسل دوم حقوق بشر جای میگیرد و در بر گیرنده شرایطی است کهدولت ها برای تامین امکان یک زندگی سالم، متعهد به فراهم کردن آن می باشند. پژوهش حاضر به روشتوصیفی- تحلیلی انجام شده است. در این راستا ابتدا منابع کتابخانه ای شامل انواع کتب، مقالات و نیز مجموعهقوانین مرتبط با موضوع تحقیق گردآوری گردید. حق بر سلامت در بر گیرنده شرایطی است که دولت ها برایتامین امکان یک زندگی سالم، متعهد به فراهم کردن آن می باشند. حق بر سلامت به منزله یکی از حقوق بنیادینبشری در اسناد ملی و بین المللی جایگاهی ویژه دارد. و از جمله اصول پذیرفته شده در همه کشورها از جملهجمهوری اسلامی ایران است. ایران به کنوانسیون هایی از قبیل میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی، کنوانسیون بین المللی محو همه اشکال تبعیض نژادی و کنوانسیون حقوق کودک که حق بر سلامت رابه رسمیت شناخته اند پیوسته است.