بررسی جنبه های تاثیر انواع تکنیک های مشاوره گروهی بر کاهش میزان افسردگی حرفه ای کارکنان

هدف از انجام پژوهش حاضر «بررسی جنبه های تاثیر انواع تکنیک های مشاوره گروهی بر کاهش میزان افسردگی شغلی کارکنان»بود. افسردگی شغلی یکی از مهمترین مسائل مرتبط با راندمان شغلی فرد در محیط کار است که ارتباط مستقیم با سلامت روانی و فیزیولوژیکی فرد دارد. افسردگی شغلی؛ کاهش قدرت سازگاری فرد با عوامل فشارزاست و سندرمی است مرکب از خستگی جسمی و عاطفی که منجر به ایجاد خودپنداره منفی در فرد، نگرش منفی نسبت به شغل و فقدان احساس ارتباط با مراجعان به هنگام انجام وظیفه میشود. از میان روشهای متعددیکه تاکنون بکاررفته می توان به مشاوره گروهی، اشاره کرد. طرح پژوهش حاضر، با توجه به هدف کاربردی و ازلحاظ انجام آن، توصیفی-مروری می باشد. ابزارهای گردآوری اطلاعات با استفاده از فیش های یادداشت و روشیادداشت برداری و با بهره گیری از جستارهای دقیق علمی در میان منابع مکتوب و اینترنتی بود. در ابتدا به بیانچارچوب مفهومی و نظری افسردگی شغلی و انواع تکنیک های مشاوره گروهی، پرداخته شده است. سپس درادامه، به بیان بخش مهمتری از مطالعه؛ یعنی بررسی تاثیرات برخی از انواع تکنیک های مشاوره گروهی در کاهشمیزان افسردگی شغلی در کارکنان مختلف؛ پرداخته شده است. رویکرد شناختی شناختی-رفتاری الیس مبتنی بررویکرد انتخاب؛ مشاوره گروهی به شیوه واقعی تدرمانی، نظریه پردازش اطلاعات شناختی (CIP)، الگویشناختی-رفتاری شادمانی فورادیس، درمانی مشاوره گروهی به سبک سایکودرامی (روان نمایشی گری)، مشاورهگروهی به شیوه راه حل-محور، مشاوره گروهی مبتنی بر کتابدرمانی بر کاهش افسردگی شغلی کار کنان؛ در جوامعمختلف نقش داشته است و تاثیرپذیری آنان در برخی موارد بسیار بالا و بهتر از هر روش درمانی دیگر بوده است.