رابطه هوش معنوی با خودکارآمدی معلمان ابتدایی

راهیابی به ژرفای ماهیت انسان یکی از مهمترین دغدغه ها و نیازهای اساسی انسان در عصر حاضر است. انسان تا نداند کیست ومقصود از آفرینش او چیست نمی تواند جایگاه بلند خود را در دستگاه عظیم آفرینش بازیابد. هوش معنوی مفهوم آگاهی از معنویت باعنوان زمینه ای از وجود یا نیروی زندگی خلاق از تکامل است. هوش معنوی راهی برای ارتباط میان دنیای درون یعنی لایه معنویزندگی و دنیای بیرونی ما انسان هاست که با ایجاد چنین درک عمیقی از زندگی می برای غلبه بر توان تنش های روزمره و دنیایی کهدر آن زندگی می کنیم موثر واقع شد. بنابراین شناخت این هوش از حیث شیوه عملکرد و اثرگذاری بر فعالیت های آموزشی ومدیریتی معلمان می تواند به تقویت، بهبود و به کارگیری آن در عمل منجر شود. هوش معنوی زیربنای باورهای معلم و نقشی استکه این باورها و ارزش ها در کنش هایی که او انجام می دهد و به زندگی خود شکل می دهد به شمار می آید. و در معلم احساسیپدید می آورد که وی خود را مسئول، فعال، فردی خلاق برای کنش های خود و دریافت آن می بیند ؛ همچنین نقشی اساسی در زمینههای گوناگون به ویژه در ارتقا و بهبود مولفه های روانشناختی مانند خودکارآمدی معلمان دارد. احساس خودکارآمدی یک معلم،متغیر مهم و موثری روی موضوعاتی مانند مدیریت کلاس درس، سبک ها و روش و استراتژی های استفاده شده ، افزایش انگیزشدانش آموزان و موفقیت های آنان است. در نتیجه معلمانی که حس خودکارآمدی بیشتری دارند، توانایی تدریس بیشتری نیز دارند وفرصت بیشتری برای عملکرد موفق دانش آموزان به وجود می آورند.