واکاوی فاکتورهای اثرگذار امید به زندگی در کشورهای درحال توسعه

هدف از انجام پژوهش حاضر واکاوی فاکتورهای اثرگذار امید به زندگی در کشورهای درحال توسعه می باشد.طی دو قرن گذشته یکی از دستاوردهای فوق العاده در کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته افزایش چشمگیرامید به زندگی بوده است. امید به زندگی در بدو تولد میانگین سال هایی است که می توان انتظار داشت یک فرداز بدو تولد زندگی کند. امید به زندگی چیزی فراتر از یک رقم است. درواقع، این راهی برای درک و ارزیابیاثرات سیاست های دولت، رفتار انسانی و الگوهای فرهنگی در یک زمینه یا کشور معین است. امید به زندگیمی تواند بر بسیاری از جنبه های اجتماعی و اقتصادی دیگر مانند نرخ باروری، تمایل مصرف کننده به خرجکردن، سرمایه گذاری سرمایه انسانی، مخارج بازنشستگی، مالیه عمومی و رشد اقتصادی تاثیر بگذارد. نتایجبه دست آمده حاکی از اثرگذاری منفی نرخ شهرنشینی، نرخ منفی بی سوادی و همچنین اثرگذاری مثبت درآمدسرانه و نسبت هزینه های سلامت از تولید ناخالص داخلی برامید به زندگی می باشد. بر اساس یافته هایپژوهش ما، افزایش در تولید ناخالص داخلی سرانه و نسبت هزینه های سلامت از کل تولید ناخالص داخلی،امید به زندگی در بدو تولد را افزایش می دهد و به عبارتی وضعیت سلامتی در منطقه منتخب خاورمیانه رابهبود می بخشد. امید به زندگی در کشورهای درحال توسعه منتخب خاورمیانه ای با متغیرهای پژوهش (سیاست،بهداشت عمومی، بی سوادی، شهرنشینی، سیگار کشیدن، تولید ناخالص داخلی) که ما پیدا کردیم مرتبط است،به ویژه با هزینه های مراقبت های بهداشتی، سیاست های تامین مالی سلامت، عناصر مراقبت های پزشکی، عاداتبهداشتی و سلامت جمعیت، عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت، هزینه های اجتماعی به علاوه سایر عواملخارجی. تغییر سطح تولید ناخالص داخلی در دوره کوتاه و به طور مشابه اندازه جمعیت بسیار زیاد می توانداثرات مستقیمی بر سطح امید به زندگی در جامعه داشته باشد. متغیرهای بیشتر، مانند متغیرهای مرتبط باآب وهوا، به ندرت قابل کنترل هستند و باعث می شود کشورها منابع بودجه ای را در جای دیگری خرج کنند.تصویر کلی یک پازل پیچیده است که در آن می توان با قرار دادن دقیق هر قطعه پازل روی قطعات دیگر، عمرطولانی تری داشت.