بهبود موقعیت مواجهه هنگام رادیوگرافی کامپیوتری در مراقبت های ویژه نوزادان گیلانی

این مقاله به بررسی تصویربرداری نوزادان در مراقبت های ویژه استان گیلان پرداخته است. در این مقاله به این نتیجه رسیدیم که که تعدد راهکارها و رویکردها منجر به راه حل های متفاوت و گاهی متناقض برای بهینه سازی تکنیک اکتساب تصاویر اشعه ایکس می شود. دستورالعمل هایی همچون دستورالعمل های اروپایی هنوز به ترکیب های نمایشگر-فیلم استفاده شده در دهه های گذشته اشاره می کنند، استفاده کنونی از فناوری دیجیتال نیازمند تلاش بیشتری برای کاهش مقدار(دوز) استفاده برای نوزادان و بهینه سازی پاسخ حسگر با بهره برداری از ویژگی های آن ها است. در این پژوهش به بررسی تغییرات پاسخ فضای دیجیتال (صفحات رادیوگرافی کامپیوتری)، به دلیل تغییرات پرتو از طریق اجزای انکوباتور می پردازیم. تمام ترکیب های مورد استفاده در بیمارستان ما برای ارزیابی دزیمتری و کیفیت تصویر آزمایش شدند و راه حل های تابش پرتو جدید برای بهینه سازی معاینات رادیولوژی با در نظر گرفتن راه کارهای پیشنهادی توسط سازندگان تجهیزات پیشنهاد شد. دوز اندازه گیری شده با سطوح مقدار پیشنهادی توسط دستورالعمل های اروپایی مقایسه شد و خطر ناشی از تشعشع را نیز ارزیابی کرد. کیفیت تصویر در یک مقایسه دوسوکور توسط پزوهشگران این تحقیق ارزیابی شد. یک روش بهینه سازی قابل تکرار برای کاهش دوز که کمتر از دستورالعمل های اروپایی می باشد به دست آمد. مطالعه پیشنهادی به ما امکان داد تا با استانداردسازی رویکرد واحدهای مراقبت ویژه نوزادان، مناسب ترین روش برای انجام معاینه رادیولوژی را به متخصصان فناوری آموزش دهیم. ما توانستیم خطرات ناشی از دوز و تشعشع را نیز بسته به حالت عملکردی که قبلا استفاده شده بود، ۳۷ تا ۶۷ درصد کاهش دهیم.