رابطه مهارتهای ارتباطی مشاوران با رشد اجتماعی دانش آموزان دختر متوسطه

هدف پژوهش حاضر پرداختن به رابطه مهارتهای ارتباطی مشاوران با رشد اجتماعی دانش آموزان دختر متوسطه بود. روش پژوهش حاضر پیش بینی از نوع توصیفی - همبستگی است . جامعه آماری این پژوهش شامل ۱۴۰۴۰ نفر (متوسطه اول= ۷۸۷۳ نفر و متوسطه دوم= ۶۱۶۷ نفر) از دانش آموزان دختر متوسطه اول و دوم ناح یه یک شهرستان قزوین بودند که با توجه به فرمول جولی پلنت نمونه ای به حجم ۱۲۰ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ۳۴ سوالی مهارتهای ارتباطی کویین دام (۲۰۰۴)، پرسشنامه ۲۷ سوالی رشد اجتماعی وایتزمن (۱۹۹۰) است . جهت تحلیل دادهها از فنون آمار توصیفی (جداول و نمودارهای فراوانی ) و آمار استنباطی (آزمون های آماری از قبیل آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسن و مدل رگرسیون خط ی ساده) در نرم افزار ۲۲SPSS. استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که بین مهارتهای ارتباطی مشاوران و ابعاد رشد اجتماعی دانش آموزان دانش -آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰۵.۰..(P<