تاثیر درمان راهبرد تنظیم هیجان بر تحریک پذیری و خودکنترلی دختران مبتلا به چاقی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر درمان راهبرد تنظیم هیجان بر تحریک پذیری و خودکنترلی در نوجوانان مبتلا به چاقی شهرستان قائم شهر بود این پژوهش از لحاظ روش، پیش آمون-پس آزمون، از نظر هدف کاربردی ، از نظر روش جمع آوری اطلاعات میدانی و مطالعات و کتابخانه ای و از نظر روش اجرای تحقیق توصیفی بوده. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی شهرستان قائم شهر که دارای BMI بودند است . نمونه شامل ۳۰ نفر از نوجوانان دختر به صورت تصادفی خوشه ای در دو گروه پانزده نفر آزمایش و پانزده نفرکنترل جایگزین شدند روش پژوهش و ابزار گرد آوری اطلاعات به وسیله پرسشنامه خودکنترلی تانجی (۲۰۰۴) و پرسشنامه تحریک پذیری باس و پلومین ۱۹۸۴ و پروتکل درمان راهبرد تنظیم هیجان می باشد در این تحقیق ، برای تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار spss انجام شد در بخش توصیف دادهها از آمارتوصیفی متناسب با سطح اندازه گیری دادهها از میانگین ، میانه ، درصد و فراوانی استفاده شد و در بخش آمار استنباطی ، به آزمون فرضیه ها با استفاده از آزمون آماری مناسب (کولموگروف اسمیرنف ، آزمون همبستگی پیرسون و آزمون رگرس یون چندگانه با مدل همزمان) پرداخته شد.یافته ها: نتایج حاصل ازاین پژوهش نشان داد راهبرد تنظیم هیجان بر تحریک پذیری و خودکنترلی دختران مبتلا به چاقی تاثیر مثبت داشت .نتیجه گیری : با توجه به نتایج این پژوهش استفاده از راهبرد تنظ یم هیجان بر تحریک پذیری و خودکنترلی دختران چاق پیشنهاد می گردد.