اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس امنیت زنان دارای اختلال استرس پس از سانحه

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس امنیت زنان دارای اختلال استرس پس از سانحه اجرا گردید. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان دارای اختلال استرس پس از سانحه مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بودند که ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش طی ۸جلسه ۹۰ دقیقه ای طرحواره درمانی دریافت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه های امنیت روانی مازلو (۲۰۰۴) بود که افراد نمونه در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون به آن پاسخ دادند. دادهها با روش تحلیل کووریانس تحلیل شدند.یافته ها نشان داد که میانگین نمره احساس امنیت در پس آزمون نسبت به پیش آزمون گروه آزمایش معنادار بوده است . بنابراین اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس امنیت زنان دارای اختلال استرس پس از سانحه تاثیر دارد.