رابطه بین آمیختگی شناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی با تحمل آشفتگی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین آمیختگی شناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی با تحمل آشفتگی در دانشجویان بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان در حال تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی بود که از میان آنها به کمک جدول کرجسی و مورگان تعداد ۳۵۱ نفر ( ۲۴۸زن و ۱۰۳ مرد) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دادهها با استفاده از سه پرسش نامه آمیختگی شناختی گیلاندرز و همکاران (۲۰۱۰)، عدم تحمل بلاتکلیفی بوهر و داگاس (۲۰۰۲) و تحمل آشفتگی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) صورت گرفت . در بخش آمار استنباطی از آزمون کولموگروف - اسمیرنوف برای پذیره نرمال بودن دادهها و ضرایب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون جهت آزمون فرضیه ها استفاده شده است . نتایج پژوهش نشان داد که بین آمیختگی شناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی با تحمل آشفتگی در دانشجویان رابطه معنا دار و معکوس وجود دارد و همچنین نتایج حاکی از این بود که میزان رابطه عدم تحمل بلاتکلیفی با تحمل آشفتگی بیشتر از رابطه میان آمیختگی شناختی و تحمل آشفتگی بود. این یافته ها می تواند در توسعه درمان های فراتشخیص مفید واقع شود.