رابطه سبک فرزندپروری و خودکنترلی، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شهرستان بابل
محل انتشار: سومین همایش ملی و اولین همایش بین المللی پژوهش و نوآوری در روانشناسی، با نگاهی ویژه بر درمانهای فراتشخیصی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 62
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RIPTW03_225
تاریخ نمایه سازی: 12 اسفند 1402
چکیده مقاله:
هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه سبک فرزندپروری و خودکنترلی، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شهرستان بابل بوده است. پژوهش کاربردی با مدل توصیفی از نوع همبستگی، کمی و گذشته نگر است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر شهرستان بابل در سال ۱۴۰۱ به تعداد ۱۸۰۰ نفر بودند، حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) ۳۱۷ نفر برآورد شده و با شیوهی نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه ۳۰ سوالی شیوه های فرزند پروری بامریند (۱۹۷۳)، پرسشنامه خودکنترلی تانجی (۲۰۰۴) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۴) بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش امار توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد.یافته های تحقیق نشان داد بین سبک فرزندپروری با خودکنترلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شهرستان بابل رابطه مثبت و معناداری وجود داردو سهم پیشرفت تحصیلی در پیش بینی خودکنترلی دانش آموزان پسر بیشتر از شیوه های فرزندپروری می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه هدایت زاده
استادیار، موسسه آموزش عالی علوم و فناوری آریان، بابل، ایران
فرهاد جمهری
استادیار، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
فروغ السادات موسوی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، موسسه آموزش عالی علوم و فناوری آریان، بابل، ایران