بهره گیری از شتاب دهنده های سخت افزاری درجهت افزایش کارائی در سیستم های توزیعی

امروزه سیستم های توزیعی در ارائه اکثر خدمات فناور محور عصر دیجیتال کاربرد دارد. با افزوده شدن لایه ها، ایجاد ساختارهای پیچیده اجرائی، لازم است به سمت شتاب دهنده های سخت افزاری رفت. اما با توجه به منابع محدود در این نوع شتاب دهنده ها باید برای بهبود منابع سخت افزاری، تاخیر و حفظ کارائی حافظه تلاش کرد. پیاده سازی وظایف محاسباتی در سخت افزار برای کاهش تاخیر و افزایش کارایی به عنوان شتاب سخت افزاری شناخته می شود. شتاب دهنده سخت افزاری برای استفاده از سخت افزار رایانه ای است که به طور خاص ساخته شده است تا برخی از توابع را کارآمد تر از آنچه در نرم افزار در حال اجرا بر روی یک پردازنده  عمومی انجام دهد. هر گونه تغییر داده یا روال که می تواند محاسبه شود، می تواند صرفا در نرم افزار در حال اجرا بر روی یک پردازنده عمومی، صرفا در سخت افزار سفارشی یا در برخی موارد بصورت ترکیبی توسعه یابد. به این ترتیب عملیات را می توان سریع تر در سخت افزار خاص برنامه ریزی شده و بر روی یک پردازنده رایانه ای عمومی انجام داد. این رویکرد دارای مزایا و معایبی است.  در این مقاله قصد داریم رویکرد بهره گیری از شتاب دهنده های سخت افزاری بمنظور افزایش کارائی در سیستم های توزیعی را معرفی و مزایا و معایب متصور برای آن را بررسی نمائیم.